Tedavisinin ardından sağlığına kavuşan ve teşkilattan emekli edilen dedektör köpek Atmaca, Türk Silahlı Kuvvetlerinin (TSK) izniyle yaklaşık 3 ay önce şehit Veteriner Uzman Çavuş Ahmet Akdal’ın ailesine teslim edildi.
Oğullarının emanetiyle bir nebze olsun teselli bulan şehit babası Feramuz Akdal ile annesi Remziye Akdal’ın yanı sıra kardeşleri Cihat, Sinan ve Arzu Akdal, günlerinin büyük bölümünü Atmaca ile geçiriyor. Atmaca, ailenin şehitlik ziyaretlerine de eşlik ediyor.
“Atmaca bize bir evlat gibi oldu”
Baba Feramuz Akdal, oğlunun şehit olduğu saldırıda yaralanan Atmaca’nın kendilerine verilmesinden duyduğu memnuniyeti dile getirdi.
Evlatlarının Atmaca ile 2 yıl görev yaptığını belirten Akdal, şöyle konuştu:
“Atmaca, oğlumun şehadeti sırasında yaralanmış ve tedavisinin ardından biz de talepte bulunmuştuk. Sağ olsunlar komutanlarımız onu bize verdi. Atmaca bize ilk getirildiğinde biz Atmaca’yı çok sevdik. Atmaca da bizi benimsedi. Atmaca’yı evladımın emaneti ve aynı zamanda bir gazi olarak evimize aldık. Atmaca bize bir evlat gibi oldu. Evladımızın acısını dindirmese de ondan bir yadigar olarak biz Atmaca’ya çok alıştık. O da bize alıştı. Ailemizin bir parçası oldu.”
“Başka bir yere yönelmişsem havlayarak beni çağırıyor”
Baba Akdal, işten eve geldiği zaman ilk önce Atmaca ile ilgilendiğini, aksi halde kendisine küstüğünü ifade ederek, “Kapıdan girdiğimde kendisine selam verip yanına uğramadan eğer başka bir yere yönelmişsem havlayarak beni çağırıyor. Sonra da küsüyor. O bize, biz de ona çok alıştık. Evladımın emanetine, biz ölene kadar bakacağız veya o ölene kadar bizimle. Atmaca, artık ailemizin bir üyesi.” diye konuştu.
“Sanki üzerimizde şehidimin kokusu vardı”
Anne Remziye Akdal da şehidin emaneti Atmaca’nın kendilerine verilmesiyle ailecek çok mutlu olduklarını aktardı.
Atmaca’nın aileye katıldığı günden beri sürekli birlikte zaman geçirdiklerini anlatan Akdal, şunları kaydetti:
“Biz ona çok alıştık, kendisi de bize karşı hiç yabancılık çekmedi. Sanki bizi önceden biliyor ve tanıyor gibiydi. Sanki üzerimizde şehidimizin kokusu vardı. Biz onu, o da bizi aile bildik. Biz birbirimize çok bağlandık. Şimdi biz onu bırakıp bir yere dahi gidemiyoruz. Günümüzün hemen hemen her anını onunla paylaşıyoruz.
Gündüzleri bahçeye indiriyor, arada balkondan bakıp sonra yanına gidiyoruz. Onu orada bırakmak bize zor geliyor. Yukarıya alıyoruz sıkıldığı zaman parklara götürüyorum. Yalnız pikniğe dahi gitmek istemiyoruz. Atmaca yok diye birçok şeyi iptal ediyoruz. İlk geldiği güne göre şimdi daha çok bağlandı bize. Sanki yıllardır bizimle beraber yaşamış gibi. Tabii ki şehidimin acısını hiçbir şey dindiremez. Rabbim böyle uygun görmüş. Şükür şehitlik makamıyla şereflendi. Ben oğlumla gurur duyuyorum. Her zaman gurur duydum. Bundan sonra ölünceye kadar da gurur duyacağım.”
“Ben ölünceye kadar Atmaca’ya bakacağım”
Atmaca’yı oğlunun emaneti olarak kabul ettiklerini vurgulayan anne Akdal, “Atmaca şehidimizin bize emaneti. Ben ölünceye kadar Atmaca’ya bakacağım. O benim evladım, biz ona köpek demiyoruz zaten. Atmaca bizim yavrumuz oldu.” dedi.
Zeytin Dalı Harekatı bölgesinde, 7 Nisan’da terör örgütü PKK/YPG tarafından tanksavarla saldırı düzenlenmiş, Veteriner Uzman Çavuş Ahmet Akdal ile Uzman Çavuş Gökhan Çakır, şehit düşmüştü. Şehit Ahmet Akdal ile 2 yıl birlikte görev yapan ve aynı saldırıda yaralanan Atmaca ise 3 aylık tedavisinin ardından TSK tarafından 18 Temmuz’da aileye teslim edilmişti.
TRT